در ادامه مباحث توسل و بررسی شبهات پیرامونی آن، گفتگویی کوتاه آورده ایم از دو دانشمند شیعه و وهابی که درباره این موضوع به مباحثه پرداخته اند:
شیعه: استدلال شما برای اثبات شرک شیعه چیست؟
وهابی: ما بر اساس این استدلال، شیعه را مشرک و کافر می دانیم:
الف) شیعه، توسل می کند. ( از غیر خدا حاجت و کمک می خواهد )
ب) هرکس توسل کند، مشرک است.
نتیجه) پس شیعه مشرک است.
شیعه: ولی توسل در قرآن هم آمده است!!
سنی: کدام آیه را می گویید؟
شیعه: در آیه 97 سوره یوسف، فرزندان یعقوب به پدرشان می گویند (یا ابانا استغفرلنا) یعنی ای پدر برای ما استغفار کن و حضرت یعقوب هم نه تنها از این که به او متوسل شده اند، انتقاد و نهی نمی کند بلکه برای شان استغفار هم می کند. چرا که قرآن در ادامه آیه شریفه می فرماید:
(قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ) یعنی به زودی برایتان استغفار می کنم! این نشان می دهد که توسل، مشروع است و مورد تایید پیامبر خدا!
وهابی: ولی در آن زمان حضرت یعقوب زنده بود. شما شیعیان از امامان مرده خود حاجت می خواهید!
شیعه: اولا تعبیر مرده تعبیر مودبانه ای نیست. چرا که ما معتقد به شهادت آل الله هستیم. ثانیا شما اول گفتید کمک خواستن از غیر خدا، اشکال دارد و این موضوع در مرده و زنده بودن آن شخصی که از او کمک می خواهیم، تاثیری ندارد. به عبارت دیگر اگر کمک خواستن از غیر خدا، شرک باشد آن موقع دیگر فرقی نمی کند که آن شخص مرده است یا زنده. زیرا اصل کار ( یعنی کمک خواستن از غیر خدا ) از نظر شما رفتاری مشرکانه و غیر توحیدی است.
نهایتا شما می توانید بگویید که شیعه با این کار، نادانی خود را نشان می دهد. چرا که امامان آن ها صدای شان را نمی شنوند و توانایی تصرف در عالم ندارند که البته این مساله هم خطایی آشکار است و در کتاب های خود شما می توان اشکالاتش را یافت.
درباره این سایت