توسل؛ طعنه جاهلان، تبیین عالمان9

سوال: آیا از میان علمای اهل سنت و نیز وهابیت، مطلبی در خصوص جواز توسل آمده است؟

پاسخ: بله موارد بسیاری وجود دارد که در چند مقاله پیشین، اشاره ای کوتاه و گذرا داشتیم و در این یادداشت اعتراف صریحی از یک کتاب علمی معتبر در این باره نقل می کنیم:

الْقَوْل الأْوَّل: جَوَازُ التَّوَسُّل بِالأْنْبِیَاءِ وَالصَّالِحِینَ حَال حَیَاتِهِمْ وَبَعْدَ مَمَاتِهِمْ. قَال بِهِ مَالِکٌ، وَالسُّبْکِیُّ، وَالْکَرْمَانِیُّ، وَالنَّوَوِیُّ، وَالْقَسْطَلاَّنِیُّ، وَالسَّمْهُودِیُّ، وَابْنُ الْحَاجِّ، وَابْنُ الْجَزَرِیِّ. 

قول اول : جواز توسل به انبیاء و صالحین در حال حیاتشان و پس از وفاتشان.مالک و سبکی و کرمانی و نووی و قسطلانی و سمهودی و ابن الحاج و ابن الجزری این نظر را داشته اند.

الموسوعة الفقهیة الکویتیة، ج4، ص24 

( در نگارش این مقاله، از برخی مطالب سایت موسسه تحقیقاتی ولیعصر عج استفاده شده است )